Een Rechtseconomische Analyse Van De Invoer Van De Doodstraf in Nederland (dutch)

Een rechtseconomische analyse van de invoer van de doodstraf in Nederland

Inleiding

Over het algemeen wordt een delinquent na een x aantal jaren weer vrijgelaten in de maatschappij onder het mom dat geleerd is van de fouten die gemaakt zijn. Door onderzoek is aangetoond dat een meerderheid van de ex-gedetineerden recidiveert (Wartna, 2006). Zou er daarom geen duidelijkere scheiding moeten zijn tussen de bestraffing van ernstige en lichte delicten? Zou een moord bestraft moeten worden met de doodstraf?

Om een analyse te maken van de invoer van de doodstraf, heb ik mezelf de hoofdvraag; ‘Hoe beïnvloedt de invoer van de doodstraf de maatschappelijke welvaart?’ gesteld. Door middel van een aantal deelvragen; ‘ Zijn de kosten met betrekking tot het veroordelen tot de doodstraf lager of hoger dan als men geen doodstraf invoert?, Wat zijn de baten met betrekking tot de invoer van de doodstraf?’ en ‘Is het invoeren van de doodstraf efficiënt?’ heb ik deze geprobeerd te beantwoorden. Bij het beantwoorden van deze vragen ben ik rechtseconomisch te werk gegaan (ex ante). In theorie gaan economen veelal op zoek naar de efficiënte oplossing, de aanpak die zorgt voor de optimale maatschappelijke welvaart. Dat heb ik ook gedaan. Tevens ben ik er vanuit gegaan dat een persoon alleen in aanmerking komt voor een veroordeling tot de doodstraf wanneer deze een moord heeft begaan.

Zijn de kosten met betrekking tot het veroordelen tot de doodstraf lager of hoger dan als men geen doodstraf invoert?

Dankzij verschillende wetenschappelijke studies kan in Amerika aangetoond worden dat het veroordelen van een persoon tot de doodstraf stukken duurder is dan het levenslang opsluiten van deze. Officieren geloven zelfs niet dat het tot reductie van het aantal moorden leidt en zien het eerder als een verspilling van het belastinggeld van de maatschappij